Ding 3. Ontdekkingstocht

Het is leuk om steeds meer mogelijkheden te ontdekken van de weblog. Inmiddels weet ik hoe je afbeeldingen, foto's of een andere gadget toe kunt voegen. Ook heb ik me bij collegas op de blog aangemeld als volger, en ik heb ontdekt dat ik zelf ook al een volger heb. Ik heb begrepen dat bij elk bericht tags moet toevoegen en dat het taggen op deze weblog labelen heet. Het is me gelukt om m'n tags in een rijtje aan de rechterkant van mijn weblog te krijgen, zodat je alles makkelijk terug kunt vinden. Ook is de datum aangepast. Dit alles is mede mogelijk gemaakt door een knusse baliedienst met collega Hinke. Ook dank aan Gerbrich die ons kennis heeft laten maken met social bookmarking. Ik merk dat we enthousiast zijn, het is leuk om informatie te delen en we lopen al op de zaken vooruit. Tot nu toe bevalt deze ontdekkingstocht me prima!

Ding 2. Wat eigenlijk ding 1 is

Inmiddels heb ik ontdekt hoe het met de dingen zit.
Ze staan gewoon overzichtelijk vermeld op de 23dingen sbmf website, onder het kopje 'dingen'. Mijn eerste (onderstaande) ding hoorde eigenlijk bij ding 2. Ik zal daarom nu nog een stukje typen over het echte eerste ding.
De bedoeling hiervan was om de website te lezen en te ontdekken waar 23 dingen over gaat. We zullen in 23 stappen worden ingeleid in de wonderlijke wereld van web 2.0. Tijdens mij, nog niet zo lang geleden afgeronde, cursus internetvaardigheden bij Maartje, is het web 2.0 al kort aan bod gekomen. Het staat vooral in het teken van het online delen van allerlei soorten informatie, bestanden en media met anderen. Ik was al wel bekend met zaken als weblogs, chatten, communities, het delen van foto's via flickr en hyves. Maar veel is mij nog onbekend zoals het delen van bookmarks, taggen en dan is er nog zoveel meer waar ik geen weet van heb. Ik denk dat het een interessante ontdekkingstocht gaat worden!

Ding 1. Eerste bericht

Of nouja, eigenlijk is dit het tweede bericht. De test is goed verlopen, ik heb een eigen weblog! Weblogs hebben me altijd al geïnteresseerd en geïntrigeerd. Wat beweegt men toch om hun hele hebben en houden op het internet te plaatsen? Iedereen kan meelezen, sommige mensen plaatsen de meest persoonlijke dingen gedetailleerd en ongegeneerd op het web. Het lezen er van is best leuk, maar het schrijven? Dat is niets voor mij. Dacht ik. Nu moet ik er toch (verplicht) aan geloven. En eigenlijk is het best een goed idee. Spannend ook, ik ben benieuwd..

Omdat ik al in het bezit van een gmail account was heb ik voor Blogger.com gekozen als weblog software. Het aanmaken van de weblog was vrij simpel, alleen ging het nogal moeizaam omdat het internet in de bibliotheek weer eens besloot niet mee te werken.. Voortdurend viel de verbinding uit, waardoor ik mijn net zo zorgvuldig gekozen lettertype en kleurencombinaties weer teniet zag gaan, doordat ze nét nog niet waren opgeslagen. Een goede internetverbinding is echt wel noodzakelijk voor het bijhouden van een blog, is deze niet aanwezig dan wordt het een frustrerende bedoening ben ik bang..
Mijn weblog is nu nog een kale bedoening, bij collega’s zag ik al plaatjes en foto’s. Ik zal de mijne binnenkort ook even ‘oppimpen’!

(ik heb dit stukje nu wel ding 1. genoemd, maar ik raak een beetje in de war van alle dingen en hun volgordes en ben er daardoor niet helemaal zeker van of dit wel het eerste ding is, of slechts een ding voorafgaand aan de échte dingen..)